Με την συμμετοχή πάρα πολλών Λυκουδιωτών, των τοπικών αρχών και της εκπαιδευτικής κοινότητας του 4/θέσιου Δημοτικού Σχολείου γιορτάστηκε και φέτος η Κυριακή της Ορθοδοξίας στο χωριό μας.
Ακολουθεί ομιλία που διαβάστηκε στους κατοίκους του χωριού από τον πρόεδρο της κοινότητας Νικόλαο Ανδρέα Χατζή καθώς και φωτογραφικό υλικό.
Η
Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι η Κυριακή του Σχολικού Μνημόσυνου για το χωριό μας, με ότι αυτό σημαίνει για τους κατοίκους του και την εκπαιδευτική του ιστορία। Παρόμοιο Σχολικό μνημόσυνο τελείται την ημέρα αυτή και στην Τσαριτσάνη εις μνήμην του μεγάλου της τέκνου του Κωνσταντίνου Οικονόμου, απο τους σημαντικότερους λογίους και εκπροσώπους του Νεολληνικού Διαφωτισμού। Ως γνωστόν ο εξ Οικονόμου γεννήθηκε στην Τσαριτσάνη στις 27 Αυγούστου του 1780 και πέθανε στην Αθήνα στις 8 Μαρτίου του 1857. Το Σχολικό Μνημόσυνο το οποίο τελούμε,αποθεώνει την έννοια της κοινωνικής και εθνικής συνεισφοράς,υμνεί και δοξάζει το πολύτιμο αγαθό της παιδείας! Η απόλαυση του κάθε αγαθού προϋποθέτει την καλλιέργεια του, η καλλιέργεια το κατάλληλο έδαφος και κλίμα,και όλα μαζί προυποθέτουν τον ικανό καλλιεργητή.Στο Πρόσωπο του Λυκουδιώτη ιερέα Αλεξίου Παπαλεξίου-έτος 1885, περίοδος οθωμανικής κυριαρχίας-η παιδεία του χωριού μας <βρήκε την καλή και την γλυκιά της ώρα>.! Το κλίμα της εποχής το επιτρέπει,το έδαφος του χωριού είναι γόνιμο για πνευματική Καλλιέργεια. Οι Κάτοικοι διψούν για γράμματα! Ο
Παπα-Αλέξης κινείται αποφασιστικά. Σπεύδει το 1883, στο
Άγιο Όρος για να ζητήσει βοήθεια.Αντί για χρήματα του δίνουν άμφια τα οποία πουλάει στίς μονές Ολυμπιώτισσας του Σπαρμού. Με τα χρήματα αυτά χτίζει το 1885 το μονοτάξιο σχολείο στην πλατεία του χωριού.
Το θαύμα συντελείται!Το χωριό αποκτά το σχολείο του, δημιουργείται έκτοτε πλούσια εκπαιδευτική παράδοση,ο κόσμος μιλάει με θαυμασμό για
<το χωριό των γραμμάτων>!
Ο
Παπα-Αλέξης είναι, αναμφίβολα ο εμπνευστής και πρωτεργάτης του Σχολείου.Για την συντήρηση του και την λειτουργία του συνεισφέρει από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του όλο το χωριό!. Ο Καθένας απο τους χωριανούς προσφέρει από το υστέρημα του ότι μπορεί, από τα γεννήματα του, από τους κόπους του δωρίζει ακόμη και μέρος απο την μικρή του περιουσία.! Είναι εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει, ως πράξη και ως Συμβολισμός.! Καθιερώνεται το Σχολικό μνημόσυνο το οποίο τελείται αδιαλείπτως μέχρι σήμερα,κάθε Κυριακή της Ορθοδοξίας, και στο οποίο γίνονται προσφορές εις μνήμην αγαπημένων προσώπων και υπέρ της λειτουργίας του Σχολείου
και μόνον του Σχολείου.Έχει επίσης,την σημασία του,ιστορική και νοηματική,να συμπληρώσουμε με νέα στοιχεία τα σημαντικά κενά που παρουσιάζει η συναρπαστική βιογραφία του Σχολείου μας. Η επαναλειτουργία του με την σημερινή νέα του μορφή, είναι συνάμα και μια νέα πρόκληση για φιλόδοξους ερευνητές του μέλλοντος.
Η ίδρυση του πραγματοποιείται καθώς το διαφωτιστικό ρεύμα έχει ήδη ολοκληρώσει την καμπύλη του,
φθείρεται. Πυρήνες του, ωστόσο,
αντιστέκονται. Η προτροπή του Κοραή για να
<μετακενωθούν τα φώτα της Ευρώπης> εξακολουθεί να καλλιεργεί την διαλεκτική σχέση που ενώνει την κατάκτηση της παιδείας με την κατάκτηση της ελευθερίας. Ο προτρεπτικός και παιδαγωγικός λόγος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού καρποφορεί αενάως. Πολλαπλασιάζονται τα σχολεία,πληθαίνουν οι εκδόσεις με ηθικοδιδακτικό στόχο,κυκλοφορούν πολλά περιοδικά. Εν τω μεταξύ διατυπώνεται με εξαιρετική επιτυχία η ρομαντική θεωρία της
<ιστορικής συνέχειας του έθνους>, σε συνάρτηση με το ιδεολογικό σύμπλεγμα του
<ελληνοχριστιανικού> πολιτισμικού σχήματος. (Σπυρίδων Ζαμπέλιος, Κώστας Παπαρρηγόπουλος)
Ο Θεσσαλικός χώρος στέκεται πρωτοπόρος της αναγεννητικής-μορφωτικής προσπάθειας του Έθνους.Είναι μοναδικό το φαινόμενο της άνθισης των γραμμάτων.Η αίγλη των εκπαιδευτικών κέντρων της Θεσσαλίας σκεπάζει την οποιαδήποτε ακτινοβολία.Οι επιφανείς δάσκαλοι του Γένους Κωνσταντίνος Οικονόμου ο εξ Οικονόμων, ο Κωνσταντίνος Κούμας, ο Ιωάννης Πέζαρος,στην Τσαριτσάνη, στον Τύρναβο, στο Λιβάδι, εδώ γύρω, παντού, συμβάλλουν στην δημιουργία ασύγκριτου παιδαγωγικού-εκπαιδευτικού κινήματος για τα μεγέθη της εποχής του
<γλυκαίνουν> τον κόσμο στα γράμματα, λειτουργούν σχολεία και σχολές ξακουστές.
Το πατριαρχείο για να αντιμετωπίσει προβλήματα αυξανόμενου τότε εξισλαμισμού των χριστιανών δίδει εντολή στον Κοσμά τον Αιτωλό για περιοδείες στη Δυτική και Βόρεια Ελλάδα. Ο Πατροκοσμάς περιοδεύει και παρακινεί με θέρμη τους ορθόδοξους χριστιανούς να κτίσουν σχολεία όπου θα διδάσκεται η ορθοδοξία,παροτρύνει τους γονείς να σπουδάζουν τα παιδιά τους ελληνικά,τα οποία είναι η γλώσσα της εκκλησίας. Τα σχολεία αναδεικνύονται σε εργαλεία κατήχησης και προώθησης της Ορθοδοξίας. Ο Δικός μας
Παπαλέξης αφομοιώνει δημιουργικά στην εποχή του τα εκπαιδευτικά επιτεύγματα της περιοχής και του ευρύτερου χώρου,εμπνέεται απο αυτά,παραδειγματίζεται και θεμελιώνει στο χωριό του το πρώτο σχολείο και συγχρόνως την πλούσια σχολική παράδοση.
Τιμητικός ανδριάντας του
Παπα-Αλέξη κοσμεί σήμερα την πλατεία του χωριού, έργο του Γλύπτη Χρήστου Σαμαρά. Η μεγαλύτερη τιμή, βέβαια, είναι η έμπρακτη αφοσίωση των κατοίκων στα Γράμματα που θα αφήσει εποχή.
Σαν χωριό σήμερα και άξιοι συνεχιστές του προκατόχου μας Παπα-Αλέξη, αντιλαμβανόμαστε και την ευθύνη προς τον τόπο μας και την πατρίδα μας γενικότερα σε αυτές τις δύσκολες στιγμές και φιλοδοξούμε να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα των καιρών αναλαμβάνοντας στο ακέραιο τις ευθύνες μας με την βεβαιότητα ότι οι παράγοντες της σχολικής κοινότητας θα ενεργήσουμε συνεργατικά.
<<Με λογισμό και όνειρο>>
Στο διάβα του χρόνου από το 1885 έως σήμερα αναφέρουμε τους
<Δωρητές> του Σχολείου.
1.Τα Αδέρφια Νικόλαος & Δημήτριος Νάτσιος
8 Στρέμματα Αγρό.
2.Νάτσιος Νικόλαος του Αποστόλου
5 Στρέμματα Αγρό.
3.Κατσαβός Θωμάς του Ιωάννη
4 Στρέμματα Αγρό
4.Αλεξόπουλος Δημήτριος του Γεωργίου
5 Στέμματα Αγρό
5.Λάτσιου Μαρία χήρα Δημητρίου
3 Στρέμματα Αγρό
6.Παγώνης Νικόλαος
3 Στρέμματα Αγρό
7.Παπαλεξίου Αλέξιος του Παναγιώτη το 1984
2 Στρέμματα Αγρό.
